የሀንሰን በሽታ በበአንቲባዮቲክስ ጥምርይታከማል። በተለምዶ 2 ወይም 3 አንቲባዮቲኮች በተመሳሳይ ጊዜ ጥቅም ላይ ይውላሉ. እነዚህ ዳፕሶን ከ rifampicin ጋር ናቸው, እና ክሎፋዚሚን ለአንዳንድ የበሽታው ዓይነቶች ተጨምሯል. ይህ የመልቲ መድሀኒት ህክምና ይባላል።
በጥንት ዘመን የሥጋ ደዌ በሽተኞች እንዴት ይስተናገዱ ነበር?
እስከ 1940ዎቹ መጨረሻ ድረስ በዓለም ዙሪያ ያሉ የሥጋ ደዌ ሐኪሞች ታማሚዎችን ከቻውልሞግራ ነት በዘይት በመርፌ ይታከሙ ነበር። ይህ የሕክምና መንገድ በጣም የሚያሠቃይ ነበር፣ እና ምንም እንኳን አንዳንድ ሕመምተኞች ጥቅም ያገኙ ቢመስሉም፣ የረዥም ጊዜ አሠራሩ አጠራጣሪ ነበር።
በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የሥጋ ደዌ በሽተኞች እንዴት ይስተናገዱ ነበር?
በመጽሐፍ ቅዱስ ዘመን በለምጽ የቆዳ በሽታ የሚሠቃዩ ሰዎች እንደ ተገለሉ ይወሰዱ ነበር። … በሽታው ከሌላቸው ሰዎች ጋር ምንም ዓይነት ግንኙነት እንዳይኖራቸው ተከልክለዋል እና ማንም ወደ እነርሱ ቢመጣ ደወል መደወል እና “ርኩስ” ብለው መጮህ ነበረባቸው።
ዛሬ የሥጋ ደዌ በሽተኞች እንዴት ይያዛሉ?
በአጠቃላይ ሁለት አንቲባዮቲኮች (ዳፕሶን እና ሪፋምፒሲን) የ paucibacillary የሥጋ ደዌ በሽታን የሚያክሙ ሲሆን ባለብዙ ባክላር ደዌ በሽታ በተመሳሳይ ሁለት እና ሦስተኛው አንቲባዮቲክ ክሎፋዚሚን ይታከማል። አብዛኛውን ጊዜ የሕክምና ባለሙያዎች በሽታውን ለመፈወስ ቢያንስ ከስድስት እስከ 12 ወራት ወይም ከዚያ በላይ አንቲባዮቲክ መድኃኒቶችን ይሰጣሉ።
ሰዎች ለሥጋ ደዌ በሽተኞች ምን ምላሽ ሰጡ?
ለበሽታው የሚሰጠው ምላሽ ውስብስብ ነበር። አንዳንድ ሰዎች የኃጢአት ቅጣት እንደሆነ ያምኑ ነበር፣ ሌሎች ግን የሥጋ ደዌ በሽተኞችን ስቃይ ልክ እንደ ስቃይ ይመለከቱ ነበር።ክርስቶስ. በምድር ላይ የሥጋ ደዌ በሽተኞች በመንጽሔ ይጸኑ ስለነበር፣ ሲሞቱ በቀጥታ ወደ ሰማይ ይሄዳሉ፣ ስለዚህም ከሌሎች ሰዎች ይልቅ ወደ እግዚአብሔር ይቀርቡ ነበር።
