ተውኔቱ ለመጀመሪያ ጊዜ የተካሄደው በሜይ 1944 በ Théâtre du Vieux-Colombier ነው። ተውኔቱ የሚጀምረው ሚስጥራዊ በሆነ ክፍል ውስጥ እራሳቸውን በሚጠብቁ ሶስት ገፀ-ባህሪያት ነው። እሱም ከሞት በኋላ ያለው ህይወት ማሳያ ነው ሶስት የሟች ገፀ ባህሪያቶች በአንድ ክፍል ውስጥ ለዘላለም ተቆልፈው የሚቀጡበት።
የማይወጣበት ጭብጥ ምንድን ነው?
መተሳሰብ ከራስ ወዳድነት ጋር። የዣን ፖል ሳርተር መውጪያ የግለሰባዊ ተለዋዋጭነት ርህራሄን የሚፈልግነው። ይህ የሚያሳየው ጋርሲን፣ኢኔዝ እና ኤስቴል ሁሉም ወደ ሲኦል የሚገቡት በአብዛኛው የፍቅር ጉዳዮቻቸውን እና ግላዊ ግንኙነቶቻቸውን በምድር ላይ በመምራት ላይ በመሆናቸው ነው።
ከህላዌነት መውጣት የለም?
በጄን ፖል ሳርትርዣን-ፖል ሳርተር ምንም መውጣት የሚለውን ተውኔቱን ይጠቀማል በፍልስፍናው Being and Nothingness ውስጥ የተገለጹትን የህልውና ሊቃውንት ጭብጦችን ለመዳሰስ። በይበልጥ ጎልቶ የወጣው ምንም መውጣት በተወዳዳሪ ርዕሰ ጉዳይ፣ መልክ እና ሌሎች፣ ተጨባጭነት እና መጥፎ እምነት ላይ ያተኩራል።
ከምንም መውጣት መጨረሻ ላይ ምን ይከሰታል?
ሳቁ ይሞታል እና ይተያያሉ። … መጀመሪያ የምንሸፍነው ሳቅ ነው። ኤስቴል፣ ኢኔዝ እና ጋርሲን በመጨረሻ አንዳቸው በሌላው እጅ ለዘለአለም ስቃይ እንደተዳረጉ አምነዋል።
ኢኔዝ በNo Exit ውስጥ ምን ይፈልጋል?
ነጸብራቅዋን በመስታወት ለማየት በጣም ትፈልጋለች እና የገሃነም እንደሌለባት ትምላለች።አሁን በሳንባ ምች ሞቷል። ኢኔዝ ሊያታልላት ቢሞክርም ከወንድ ጋር መሆን እንዳለባት ተናግራለች። በመጨረሻ የፍቅር ጓደኛ መሆኗን ብቻ ሳይሆን የፍቅረኛዋን ልጅም መስጠሟን ትናገራለች።
